De mannen van staal
Drie jaar lang zorgden de stempels van firma Swanenberg ervoor dat de wanden van de tunnelbouwkuip stevig op hun plek bleven zitten. Maar de stempels waren méér dan alleen een versteviging: tijdens de tunnelbouwjaren bepaalden ze het aanzicht van Maastricht-Oost.
Uitgekiende planning
Het in- en uithijsen van de zware stempels was één van de taken van het team Staal. Hun planning moest steeds gelijk oplopen met de werkzaamheden van de Bemalingscombinatie A2 Maastricht en team Grondverzet. Stempels konden immers pas worden ingehesen als het graafwerk ver genoeg was gevorderd. Voor het uithijsen van de stempels waren ze afhankelijk van team Tunnel: naarmate het betonwerk vorderde, werden de stempels weer uitgehesen en op een andere locatie hergebruikt. Een logistieke uitdaging, die gesneden koek was voor de mannen van staal. In januari 2015 werd de allerlaatste stempel uitgehesen bij de Lourdeskerk van pastoor Mattie Jeukens. Projectleider Patrick van Tilborgh was maar wat trots op zijn mannen van staal!
Stempels als tijdcapsule
In 2014 mochten leerlingen van de Nutsschool en de Lètterdoes elk een stalen stempel-tijdcapsule begraven in de tunnelbouwkuip. De tijdcapsule van de Nutsschool kwam terecht ter hoogte van de Regentesselaan, de tijdcapsule van de Lètterdoes bevindt zich tussen de tunnelmonden van Geusselt.
Van gordingen, groutzakken en stempels
Voor het plaatsen van stempels moesten eerst gordingen worden aangebracht aan de bouwkuipwanden. Gordingen zijn horizontale stalen balken waar de stempels op steunden. Na het inhijsen van de stempels werden groutzakken tussen de gordingen en stempels aangebracht. Groutzakken zijn zakken gevuld met krimpvast beton, oftewel mortel. De groutzakken zorgden ervoor dat de stempels letterlijk muurvast zaten en moesten vóór het uithijsen één voor één handmatig worden stukgebikt.